San Jeronimo Tecuanipan is een gemeente die administratief drie deelgemeenten bevat. De bevolking in de hoofdgemeente schommelt rond de 2000. De buurgemeenten van Tecuanipan zijn San Pedro Cholula, Santa Isabel Cholula en San Gregoria Atzompa. Tecuanipan is gelegen op 25 km vogelvlucht ten zuiden van de vukaan Popocatepetl. De steengroeve aan de voet van de vulkaan voorziet de families van een inkomen. De vulkanische stenen van deze steengroeve hebben ooit de straten van Puebla geplaveid.

Desaniettemin kent Tecuanipan een hoge graad van marginalisatie. Vogens gegevens van de Secretaria de Desarollo Social 2010 verkeert meer dan 61% van de bewoners in een situatie van hoge marginalisatie, wat Tecuanipan boven het nationale gemiddelde van 5,3% plaatst. (Conapu, 2010).

Hierdoor is de culturele context van Tecuanipan gekenmerkt door een geschiedenis van emigratie, vooral naar VS, waar de migranten werkzaam zijn in de landbouw, de bouwsector en de dienstverlening. Vandaar dat tussen 50% en 75% van de families in Tecuanipan financieel onderhouden worden door dollars die vanuit Amerika worden overgemaakt.

De meeste families beschikken over land die ze bewerken met mais en bonen voor eigen consumptie. Er wordt ook amarant geteeld als cashcrop. Mais, bonen en amarant waren de drie basisingredienten die de Azteken voorzagen van proteinerijk dieet. Er bestaan studies die aantonen dat in de combinatie van deze drie ingedienten de 12 aminozuren aanwezig zijn.

De gemiddelde scholingsgraad in Tecuanipan is het zesde studiejaar en slechts 11% geniet van een middelbare schoolopeiding.

Het katolicisme toont een sterke invoed van Indiaanse religieuse concepten wat typsich is voor Mexico. Zo organiseert de gemeenschap elk jaar in mei een groot feest voor de heilige San Isidorio labrador , de patroonheilige van de landbouwers.

Voor deze gelegenheid wordt de patroonheilige vanuit de kerk naar de heuvel gedragen, begeleid met feestelijke muziek, en bloemen. Iedere deelnemer draagt ook een maisstengel gedecoreerd met bloemen en die worden dan zorgvuldig één voor één gewijd, voor de goede oogst. Er wordt gegeten en gedonken na de mis tot de avond valt.

De bloemen, de vreugde, het fruit ... een tafereel uit het paradijs van Tlaloc, de Azteekse god van de regen.

Door het landschap slingeren zich heuvelketens, zoals op de foto onderaan deze pagina, die gevormd werden door historische lavastromen van de Popo.

Deze lava wordt in de ganse streek door de boeren op ambachtelijke wijze als bijverdienste ontgonnen in geïmproviseerde en niet altijd zeer veilige steengroeven.

De harde steen is van uitstekende kwaliteit en wordt door de boeren in verhandelbare blokken gekapt. Een kleine fotoreportage.